Zapraszamy serdecznie zapoznać się z dziełem artystycznym z gatunku „art-poetorii” na podstawie poematu Janki Kupały „Na Kucciu”:
https://www.youtube.com/watch?v=UgfISjIB7ts
Art-poetoria – utwór, będący syntezą muzyki, głosu i malarstwa. Słowo „art” oznacza sztukę, zaś słowo „poetoria” – wykonanie utworu poetyckiego wraz z podkładem muzycznym.
Tekst – Janka Kupała
Autor obrazów – Aleś Cyrkunou, członek Stowarzyszenia Artystycznego „Pahonia”, Mińsk.
https://be.wikipedia.org/wiki/Аляксандр_Іванавіч_Цыркуноў
Muzyka – Zmicier Dauhalou, członek Związku Kompozytorów Białoruskich.
https://be.wikipedia.org/wiki/Дзмітрый_Мікалаевіч_Даўгалёў
Słowo od autora – Aleś Cyrkunou
Minęło już ponad 30 lat od rozpoczęcia „pierestrojki”. W tamtej epoce ci, którzy urodzili się po ІІ wojnie światowej lub tuż przed nią, praktycznie nic nie wiedzieli o naszym dziedzictwie kulturowym i historycznym. Dostęp do niego był surowo zabroniony i bezlitośnie karany. Jednak wśród ludzi coraz bardziej rosło pragnienie poznania prawdy, dążenie do swobody i wola wiedzy, co było najbardziej zauważalne u młodzieży. Zrządzenie losu sprawiło, że w tym przypadku uśmiechnęło się do mnie szczęście.
Młodzieżowy Ośrodek Edukacyjny „Talaka”, w którego działalność byłem już zaangażowany, stał się wówczas katalizatorem ruchu odrodzeniowego. Wtedy wpadła mi w ręce malutka książeczka z 12 zdjęciami. Ktoś skrzętnie i potajemnie wydrukował 12 rozdziałów poematu Janki Kupały „Na Kucciu”. Czytano ją wtedy po kryjomu, ponieważ wówczas ten poemat był oficjalnie zakazany. Niezwykle przenikliwa treść utworu białoruskiego geniusza stała się w istocie sygnałem, który całkowicie przebudził naszą świadomość z letargicznego snu. W ten sposób powoli wracała wiara w niezachwianą prawdę, którą Janka Kupała wysławiał w swoim dziele. Widmo różowej mgły, która szczelnie zakrywała naszą rzeczywistość, zniknęło.
Wszystkie wysiłki, podejmowane później na przestrzeni wielu lat, skupiały się na odnalezieniu odpowiednich form i środków z zakresu malarstwa, które mogłyby posłużyć do możliwie jak najszczerszego i wyrazistego opowiedzenia o tym, co otworzyło się przede mną po przeczytaniu tego genialnego poematu. Aby uczynić to jeszcze bardziej przystępnym i zrozumiałym za pomocą interpretacji w duchu dynamicznych i wyrazistych rozwiązań malarskich, koniecznym okazało się wykorzystanie portretów postaci historycznych z naszej sławnej, znakomitej przeszłości w określonym, zharmonizowanym porządku.
W taki oto sposób udało się jak najbardziej przybliżyć do rozwikłania tajemnicy symbolicznego związku tego fantasmagorycznego poematu z jego adekwatną, paralelną identyfikacją historyczną a rzeczywistością, która panowała wówczas w naszym kraju i czyniła wszelkie starania, aby jak najmocniej oprzeć się trującemu wpływowi „grobowego snu” nad naszą Ojczyzną!
